Szambo ekologiczne – przydomowa oczyszczalnia ścieków

Budujesz dom i nie masz możliwości podłączenia go do sieci kanalizacyjnej? Może warto pomyśleć o szambie ekologicznym. Sprawdźmy, czy inwestycja się opłaca, jakie trzeba spełnić warunki, ile kosztuje i czy istnieje możliwość jej dofinansowania.

Co to jest szambo ekologiczne?

Szambem ekologicznym określa się popularny rodzaj przydomowej oczyszczalni ścieków, który jest potocznie nazywany oczyszczalnią z drenażem rozsączającym. Oczyszczalnia ta składa się z dwóch głównych elementów: zbiornika do wstępnego oczyszczania ścieków, zwyczajowo zwanej osadnikiem wstępnym, oraz układu drenów, czyli perforowanych przewodów, które służą do rozprowadzania oczyszczonych ścieków w gruncie na terenie działki.

Różnice między przydomową oczyszczalnią ścieków a szambem ekologicznym

Szambo ekologiczne jest mniej skomplikowane niż oczyszczalnia, składa się z osadnika gnilnego oraz drenażu rozsączającego, który składa się z perforowanych przewodów rozłożonych na dużej powierzchni. Choć pojęcie „szambo ekologiczne” jest wykorzystywane w celach marketingowych, by określić oczyszczalnię drenażową.

Główną różnicą między szambem ekologicznym a przydomową oczyszczalnią ścieków jest to, że proces oczyszczania zachodzi w szeregu sekcji, a nie w jednym zbiorniku, jak w przypadku oczyszczalni biologicznej. Szambo ekologiczne jest tańsze w instalacji niż biologiczna oczyszczalnia, ale wymaga dodawania specjalnych tabletek z kulturami bakterii do toalety. Co pewien czas trzeba również opróżnić osadnik gnilny i wyczyścić filtr.

Szambo ekologiczne wymaga dużej powierzchni działki, ponieważ drenaż rozsączający wymaga przepuszczalnych gruntów i niskiego poziomu wód gruntowych. Dlatego nie wszędzie jest to technicznie możliwe do instalacji. Po kilku latach przestrzenie drenażu i wokół niego mogą się zatkać, uniemożliwiając dalsze użytkowanie.

Szambo ekologiczne – budowa

Jak działa szambo ekologiczne?

Szambo ekologiczne składa się z dwóch głównych elementów: osadnika wstępnego oraz drenażu rozsączającego. Osadnik wstępny może mieć kształt poziomego walca lub prostopadłościanu, i jest wyposażony w dwa włazy umożliwiające łatwy dostęp do jego wnętrza. Osadniki wstępne najczęściej są wykonane z twardego tworzywa sztucznego (przeczytaj więcej o szambie plastikowym tutaj), takiego jak na przykład polietylen wysokiej gęstości (PEHD), ale czasami również z betonu (Poczytaj więcej o szambie betonowym tutaj). Aby zwiększyć ich wytrzymałość podczas montażu w gruncie, często posiadają przetłoczenia na ściankach bocznych i dnie. Osadnik wstępny w oczyszczalni szamba ekologicznego jest miejscem, gdzie odbywa się pierwsza faza procesu oczyszczania ścieków. W zbiorniku tym ścieki są zatrzymywane na określony czas, co umożliwia opadnięcie i oddzielenie się cięższych frakcji (osadów) od wody. Osady te osadzają się na dnie zbiornika, a czysta woda przepływa do układu drenów.

Na wylocie ze zbiornika osadnika wstępnego umieszczone są kosze filtracyjne, których zadaniem jest zatrzymywanie większych zanieczyszczeń przed dostaniem się do drenażu rozsączającego. Ważne jest, aby kosze te regularnie czyścić, ponieważ zanieczyszczenia, które się w nich gromadzą, mogą utrudniać swobodny przepływ ścieków.

Drenaż rozsączający, czyli drugi element oczyszczalni szamba ekologicznego, to układ rur i przewodów perforowanych, które są układane w specjalnie przygotowanym gruncie i żwirze. Drenaż ten umożliwia rozprowadzanie oczyszczonej wody pochodzącej z osadnika wstępnego wokół całego obszaru działki, gdzie następuje dalszy proces naturalnego oczyszczania. Układ drenów, który jest drugim głównym elementem oczyszczalni szamba ekologicznego, składa się z perforowanych przewodów, które są umieszczone w specjalnie przygotowanej warstwie gruzu i żwiru. Dreny te służą do rozprowadzania oczyszczonej wody w gruncie, gdzie zachodzi dalszy proces oczyszczania ścieków poprzez naturalną filtrację i rozkład zanieczyszczeń przez bakterie znajdujące się w glebie.

Woda przepływająca przez drenaż rozsączający stopniowo filtruje się przez warstwy gruntu i żwiru, gdzie dochodzi do rozkładu zanieczyszczeń przez bakterie i inne mikroorganizmy. Ostatecznie czysta woda trafia do wód gruntowych lub powierzchniowych. Drenaż rozsączający jest więc kluczowym elementem oczyszczalni szamba ekologicznego, który umożliwia naturalne oczyszczanie ścieków i zmniejsza ilość zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska.

Drenaż rozsączający to kluczowy element szamba ekologicznego. Po przejściu przez osadnik wstępny, ścieki kierowane są do perforowanych przewodów, które umożliwiają powolne i równomierne rozsączanie ich w gruncie. Długość i liczbę ciągów drenarskich dobiera się w zależności od ilości zanieczyszczeń generowanych w gospodarstwie domowym oraz od kształtu działki i warunków gruntowo-wodnych.

Perforowane przewody drenarskie wykonane są z tworzywa i układane są w taki sposób, aby umożliwić równomierne rozprowadzenie ścieków w gruncie. Ich ilość oraz długość dobierana jest w taki sposób, aby zapewnić właściwe rozsączanie ścieków oraz ich skuteczne oczyszczenie.

Jednym z czynników, który wpływa na dobór długości i liczby ciągów drenarskich, jest ilość zanieczyszczeń, które powstają w gospodarstwie domowym i które będą przepływać przez system. W przypadku szamba ekologicznego nie można również zapominać o kształcie działki oraz o warunkach gruntowo-wodnych. Należy pamiętać, że roślinność o głębokim systemie korzeniowym nie może być sadzona nad drenażem rozsączającym, dlatego najlepiej, aby była to trawa.

Właściwe zaprojektowanie i wykonanie drenażu rozsączającego to klucz do prawidłowego funkcjonowania szamba ekologicznego. Dzięki niemu możliwe jest skuteczne oczyszczenie ścieków i zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko naturalne.

Szamba ekologiczne są popularnym rozwiązaniem, ponieważ są stosunkowo łatwe w montażu i nie wymagają podłączenia do sieci kanalizacyjnej. Dodatkowo są one bardziej ekologiczne niż szamba tradycyjnego szamba, ponieważ umożliwiają naturalne oczyszczanie ścieków i zmniejszają ilość zanieczyszczeń wprowadzanych do gleby i wód gruntowych.

Drenaż rozsączający na działce – sposób na wodę deszczową

W przypadku domów jednorodzinnych zazwyczaj stosuje się dwa lub trzy ciągi drenarskie, ale ich długość nie musi być taka sama. Na końcu każdego z tych ciągów montuje się kominki napowietrzające, których celem jest dostarczanie tlenu do układu, co sprzyja procesowi oczyszczania ścieków. Kominki napowietrzające zakończone są wywiewkami, które powinny być wyprowadzone na około pół metra ponad powierzchnię terenu, aby zapobiec zasypaniu ich grubą warstwą śniegu w zimie i uniemożliwieniu dopływu tlenu do układu.

Między osadnikiem wstępnym a ciągami drenarskimi umieszcza się studzienkę rozprowadzającą. Jej zadaniem jest równomierne rozdzielanie podczyszczonych ścieków z osadnika wstępnego do poszczególnych ciągów drenarskich.

Zalety szamba ekologicznego

Oczywiście, jak każde rozwiązanie, szambo ekologiczne ma swoje wady i zalety. Jedną z głównych wad jest konieczność regularnego wywozu nieczystości, co jest związane z mniejszą pojemnością zbiornika w porównaniu do. W efekcie, inwestycja w szambo ekologiczne może być nieco droższa.

Jednak, w porównaniu do tych wad, zalety szamba ekologicznego są zdecydowanie większe. Przede wszystkim, szambo ekologiczne jest znacznie bardziej szczelne niż tradycyjne, co zapobiega wyciekom nieczystości i minimalizuje ryzyko skażenia środowiska i wód powierzchniowych. Ponadto, oczyszczalnia szamba ekologicznego wykorzystuje naturalne procesy oczyszczania wód, co pozwala na zmniejszenie ilości zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska.

Trzeba również zastanowić się, czy cena inwestycji w szambo ekologiczne jest wygórowana. Pomimo, że inwestycja ta może być nieco droższa, należy pamiętać, że szambo ekologiczne zapewnia wyższą jakość oczyszczania ścieków oraz minimalizuje ryzyko skażenia środowiska. Warto więc wziąć pod uwagę nie tylko koszty inwestycyjne, ale również długoterminowe korzyści dla ochrony środowiska i zdrowia publicznego.

Podsumowując, mimo pewnych wad, szambo ekologiczne jest znacznie bardziej przyjazne dla środowiska i skuteczniejsze w oczyszczaniu ścieków niż szambo tradycyjne. Dlatego też, warto rozważyć inwestycję w oczyszczalnię szamba ekologicznego, aby zminimalizować wpływ naszej działalności na środowisko naturalne.

Wady szamba ekologicznego

Uciążliwości związane z pracą taboru asenizacyjnego dotyczą głównie hałasu i intensywnego rozprzestrzeniania się nieprzyjemnych zapachów w czasie pracy. Konieczność wywozu nieczystości wymaga także obecności jednego z domowników w celu rozliczenia za usługę.

Dodatkową niedogodnością jest konieczność pamiętania o wywozie nieczystości płynnych oraz regularna kontrola ilości ścieków w zbiorniku, co może być uciążliwe i nieprzyjemne. Czujniki poziomu ścieków, które są stosowane na rynku, bywają zawodne z powodu agresywnego środowiska pracy, co może prowadzić do problemów w momencie awarii w okresach świątecznych lub weekendów.

Warto również zwrócić uwagę na koszty eksploatacji zbiorników bezodpływowych, które są najwyższe w porównaniu do pozostałych rozwiązań do gospodarki ściekowej.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków – Przepisy i Zasady

Legalna budowa oraz eksploatacja związane z przydomową oczyszczalnią ścieków lub szambem powiązane są z szeregiem przepisów określonych w różnych ustawach i rozporządzeniach. Warto pomyśleć o możliwości podłączenia szamba ekologicznego / przydomowej oczyszczalni ścieków (zbiornika bezodpływowego) już gdy zaczyna się budowę domu.

Głównym aktem normatywnym regulującym zagadnienia dotyczące wymagań technicznych budynków oraz ich usytuowania jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690). Wymagane odległości są również określone w ustawie z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz.U. 2017 poz. 1566) oraz w kilku innych rozporządzeniach branżowych. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska poprzez ustalenie norm i wymagań dotyczących budowy oraz eksploatacji systemów kanalizacyjnych, szamb oraz innych instalacji związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków. Wymagania te uwzględniają m.in. odległości pomiędzy przydomową oczyszczalnią ścieków lub inną instalacją a budynkiem, drogą, studnią czy innymi źródłami wody pitnej, aby zapobiec zanieczyszczeniu wód gruntowych i powierzchniowych.

Zasady dotyczące lokalizacji przydomowej oczyszczalni ścieków, a studni wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690), minimalna odległość studni wody pitnej od elementów przydomowej oczyszczalni ścieków lub szamba jest regulowana przez §31 ust. 1 pkt. 3 i 4. Dla korpusu zbiornika, który obejmuje wszelkie zbiorniki gromadzące nieczystości ciekłe, takie jak zbiornik bezodpływowy (tzw. szambo ekologiczne), samodzielny osadnik gnilny (tzw. oczyszczalnia drenażowa), biologiczna przydomowa oczyszczalnia ścieków, separator tłuszczu itp., minimalna odległość wynosi 15 metrów. Dla systemu rozsączającego ścieki oczyszczone biologicznie do gruntu, minimalna odległość wynosi 30 metrów, przy czym odległość ta jest liczona od najbliższego przewodu rozsączającego.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków – odległości od okien i drzwi budynków

Zgodnie z przepisami określonymi w §36 ust. 1-3 – Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690 tj., odległość od zbiorników na nieczystości ciekłe (w tym szamba ekologiczne, przydomowe oczyszczalnie ścieków itp.) do drzwi i okien pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz do magazynów produktów spożywczych zależy od rodzaju budynku i pojemności zbiornika.

W przypadku budynków jednorodzinnych, zagrodowych, rekreacji indywidualnej oraz zbiorników o pojemności do 10 m3 minimalna odległość wynosi 5 metrów. Dla pozostałych budynków oraz zbiorników o pojemności do 10 m3 minimalna odległość wynosi 15 metrów.

Jeśli chodzi o zbiorniki o pojemności większej niż 10 m3 lecz mniejszych niż 50 m3, minimalna odległość wynosi 30 metrów i nie zależy od typu budynku. Dla zbiorników o pojemności większej niż 50 m3 odległość należy przyjmować zgodnie ze wskazaniem ekspertyzy technicznej, przyjętej przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków, a odległości od granicy sąsiedniej działki, drogi lub ciągu pieszego

Co do odległości od granicy sąsiedniej działki, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego, dla budynków jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej oraz zbiorników (np. przydomowej oczyszczalni ścieków) o pojemności do 10 m3 minimalna odległość wynosi 2 metry. Dla pozostałych budynków oraz zbiorników o pojemności do 10 m3 minimalna odległość wynosi 7,5 metra.

W przypadku zbiorników bezodpływowych o pojemności większej niż 10 m3, a mniejszych niż 50 m3, odległość od granicy działki wynosi 7,5 metra, a od drogi (ulicy) lub ciągu pieszego – 10 metrów. Dla zbiorników o pojemności większej niż 50 m3, odległość należy przyjmować zgodnie ze wskazaniem ekspertyzy technicznej, przyjętej przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Przepisy pozwalają na lokalizowanie przepływowych, szczelnych osadników podziemnych, stanowiących część przydomowej oczyszczalni ścieków gospodarczo-bytowych w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia ich odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tym budynku (§37 – Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690).

Przydomowa oczyszczalnia ścieków – odległości od infrastruktury technicznej

Zgodnie z rozporządzeniami branżowymi, m.in. Dz.U. 2005 nr 219 poz. 1864 oraz Dz.U. 2013 poz. 640, istnieją przepisy nakazujące zachowanie odpowiednich odległości od elementów indywidualnego systemu gospodarki ściekowej (zasady mają zastosowanie zarówno do szamba jak i przydomowej oczyszczalni ścieków). Odpowiednie odległości to:

• Kable telekomunikacyjne – minimum 1,0 m

• Przyłącze gazowe – minimum 0,5 m – 3,0 m (w zależności od daty wybudowania przyłącza)

• Kable elektryczne – minimum 0,8 m

• Wodociąg – minimum 1,5 m

Przydomowa oczyszczalnia ścieków – odległość od kąpielisk i plaż publicznych

Ponadto, przydomowa oczyszczalnia ścieków powinna być zlokalizowana w taki sposób, aby element odprowadzający ścieki oczyszczone do wód powierzchniowych lub do ziemi był minimum 1000 m od kąpielisk oraz plaż publicznych. Jest zabronione odprowadzanie ścieków do jezior oraz ich dopływów, jeżeli czas dopływu ścieków do jeziora byłby krótszy niż 24 godziny. Dodatkowo, niedopuszczalne jest, aby przydomowe oczyszczalnie ścieków odprowadzały ścieki bezpośrednio do wód stojących lub wód podziemnych. Wszystkie powyższe zapisy reguluje art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz.U. 2017 poz. 1566). Bardzo istotne jest stosowanie się do przepisów określających odległości i nie tylko co do przydomowej oczyszczalni ścieków.

Jak dobrać wielkość szamba ekologicznego

W celu ułatwienia wyboru szamba, producenci zazwyczaj stosują dobór przybliżony, wyrażony w tzw. równoważnej liczbie mieszkańców – RLM. Oferują one komplety zestawów dla określonej liczby mieszkańców, na przykład dla 3-4 osób lub 4-6 osób. Dla każdej z tych liczbowych wartości jest dobierany odpowiednio wielkości osadnik wstępny oraz długość systemu drenażowego. Dzięki temu, łatwiej będzie Ci dobrać odpowiednią wielkość szamba ekologicznego.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków z drenażem rozsączającym

Oczyszczalnia drenażowa to przydomowa oczyszczalnia ekologiczna ścieków, która składa się z osadnika gnilnego oraz systemu doczyszczającego ścieki w warstwie żwiru. Jest to najprostszy typ oczyszczalni, ale charakteryzuje się również najmniejszą skutecznością oczyszczania. W oczyszczalni drenażowej nieodzownym elementem są rury drenażowe rozsączający lub rurowe poletko rozsączające, które odprowadza oczyszczone ścieki do gruntu. Jednak ze względu na niską skuteczność oczyszczania osadnika gnilnego, wszystkie inne systemy odprowadzające ścieki do gruntu są niezalecane, ponieważ bardzo szybko dochodzi do zablokowania ich warstw zbudowanych z kruszyw mineralnych, takich jak studnie chłonne, lub są po prostu nieopłacalne ekonomicznie. Odprowadzanie ścieków po osadniku do rowu lub cieku wodnego jest niemożliwe ze względu na niespełnienie wymagań prawnych w zakresie jakości ścieków po tym urządzeniu.

Osadnik gnilny

Osadnik gnilny to zbiornik, który w większości przypadków ma poziomy, grawitacyjny przepływ ścieków. W osadniku zachodzi oddzielenie substancji cięższych od wody w wyniku działania grawitacji, czyli sedymentacji, oraz lżejszych od wody, które wynoszone są na powierzchnię, czyli flotacji. Zanieczyszczenia cięższe od wody gromadzą się w warstwie osadowej na dnie zbiornika, natomiast lżejsze od wody w tzw. kożuchu unoszącym się na powierzchni. Zgromadzone w osadniku gnilnym osady ulegają rozkładowi przez bakterie beztlenowe w procesie fermentacji, stąd nazwa osadnika gnilnego. W wyniku tego procesu następuje mineralizacja zanieczyszczeń oraz zmniejszenie objętości osadów.

Przydomowa oczyszczalnia drenażowa ZALETY:

• Niskie koszty inwestycyjne. Oczyszczalnie drenażowe mają jedne z najniższych kosztów inwestycyjnych. Jest to wynik niskich kosztów osadnika gnilnego oraz braku potrzeby instalacji elektrycznej do zasilania oczyszczalni.

Przydomowa oczyszczalnia drenażowa WADY:

• Niska skuteczność oczyszczania ścieków. W porównaniu do innych dostępnych technologii oczyszczania ścieków, osadniki gnilne posiadają skuteczność oczyszczania zawiesiny ogólnej poniżej 80%. Choć to nie jest mało, oczyszczalnie biologiczne mają wyższą skuteczność w tym zakresie. W przypadku redukcji zanieczyszczeń organicznych, takich jak BZT5 i ChZT, osadniki gnilne osiągają redukcję tylko do poziomu około 40%. Jest to wartość niewystarczająca z punktu widzenia dzisiejszych standardów technologicznych i ekologicznych. Nie jest możliwe uzyskanie satysfakcjonującej redukcji biogenów, takich jak azot i fosfor, które są redukowane odpowiednio do 40% i 5%.

• Wysokie ryzyko kolmatacji systemu rozsączającego ścieki do gruntu. Z powodu niskiej skuteczności oczyszczania zanieczyszczeń organicznych w osadniku gnilnym, ścieki wpływające do systemu rozsączającego posiadają duży ładunek materii organicznej. Chociaż zanieczyszczenia te powinny ulec rozkładowi przez mikroorganizmy tlenowe osiadłe na wypełnieniu warstwy rozsączającej, ich ilość powoduje częstą kolmatację, co prowadzi do spadku wydajności odprowadzania oczyszczonych ścieków do gruntu rodzimego. Im mniej przepuszczalny grunt rodzimy, tym szybciej dochodzi do lokalnej kolmatacji systemu. Sytuacja ta gwałtownie przybiera na sile w okresach wiosennych i jesiennych, kiedy dochodzi do roztopów lub długotrwałych opadów atmosferycznych, co powoduje zalanie warstwy rozsączającej. W takiej sytuacji mikroorganizmy tlenowe są całkowicie odcięte od dopływu powietrza i obumierają, co powoduje dalsze zanieczyszczenie złoża rozsączającego i pogłębienie deficytu tlenowego.

Cena szamba ekologicznego

Cena składa się głównie z ceny zbiornika, rur kanalizacyjnych i drenarskich wykonanych z tworzywa sztucznego, geowłókniny oraz innych elementów montażowych, takich jak studzienki rozprowadzające, kształtki czy wywiewki. Duży wpływ na cenę ma również koszt samego montażu, ponieważ wymaga on wykonania dużych wykopów na działce.

Cena szamba ekologicznego uzależniona jest od wielkości i konstrukcji zbiornika, jak również od materiału, z którego został wykonany. W 2023 roku ceny rozpoczynają się od około 3000 zł netto.

Warto jednak zachować ostrożność przy wybieraniu tańszych ofert, ponieważ mogą one skrywać ukryte wady produktu, takie jak zbyt mały osadnik w stosunku do liczby użytkowników, niewystarczająca liczba elementów drenarskich czy wady surowca.

Dofinansowanie do przydomowej oczyszczalni ścieków

Istnieje możliwość uzyskania dofinansowania na przydomową oczyszczalnię ścieków. W zależności od regionu i programu, warunki i kwota dofinansowania mogą się różnić. Warto skonsultować się z lokalnymi urzędami i instytucjami, które oferują takie wsparcie.

Celem programu jest wspomaganie działań umożliwiających zagospodarowanie sciek6w socjalno-bytowych na terenach, na których nie funkcjonuje i nie jest przewidywana budowa zbiorczej kanalizacji sanitarnej. Pomoc finansowa skierowana jest do osób fizycznych na realizacje zadań polegających na zakupie i montażu przydomową oczyszczalnię ścieków.

Rozwiązania ekologiczne są kosztowne, ale inwestycja w przydomową oczyszczalnię ścieków jest działaniem proekologicznym, które zasługuje na wsparcie finansowe. Od kilku lat inwestorzy mogą starać się o takie wsparcie, decydując się na ten sposób zagospodarowania ścieków.

Źródłem dofinansowania do budowy przydomowej oczyszczalni ścieków są zwykle fundusze gminne lub unijne, a także preferencyjne kredyty i pożyczki. Większa szansa na uzyskanie dotacji do szamba z funduszu gminnego jest w gminach o rozproszonej zabudowie, które nie posiadają sieci kanalizacyjnych i realizują specjalne programy budowy przydomowych oczyszczalni ścieków. Gminy pozyskują środki na takie inwestycje z Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz bezpośrednio z funduszy unijnych.

Wysokość dofinansowania przysługującego inwestorowi, który decyduje się na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków, może wynieść nawet do 80% poniesionych kosztów. To jednak zależy od decyzji gminy, która określa tę kwotę. Aby oszacować wielkość nakładów finansowych, jakie ponosi inwestor na budowę oczyszczalni, stosuje się pojęcie kosztów kwalifikowanych. Do takich kosztów zalicza się wydatki na zakup zbiornika wraz z wszystkimi elementami systemu oczyszczalni oraz wydatki na prace montażowe, które są konieczne do zainstalowania oczyszczalni ścieków.

Warto jednak pamiętać, że z dofinansowania wyłączone są koszty związane z uzyskaniem zgód i pozwoleń na budowę, sporządzeniem dokumentacji oraz prac dodatkowych, takich jak zagospodarowanie terenu działki nad elementami oczyszczalni. Dlatego też inwestorzy powinni dokładnie zapoznać się z warunkami uzyskania dofinansowania, aby uniknąć nieporozumień związanych z kosztami, które nie będą kwalifikowane do dofinansowania.

Jaką przydomową oczyszczalnię ścieków wybrać? 

Wybór odpowiedniego rozwiązania dla indywidualnej gospodarki ściekowej nie jest łatwym zadaniem. Jak pokazano w tym przewodniku, każde rozwiązanie posiada swoje wady i zalety, dlatego konieczna jest dokładna analiza, aby podjąć właściwą decyzję. W zależności od lokalizacji lub indywidualnych wymagań, pewne cechy poszczególnych urządzeń mogą mieć decydujące znaczenie dla przyszłego użytkownika, takie jak bezobsługowość czy bezzapachowość.

Czy trzeba opróżniać szambo ekologiczne?

Tak. Zwykłe szambo, czyli bezodpływowy zbiornik na ścieki, wymaga regularnego opróżniania. W tym celu raz, czasem dwa razy w miesiącu trzeba zamówić wóz asenizacyjny w Szambeko. Jednak zasada działania szamba ekologicznego jest zupełnie inna niż zwykłego szamba. Dlatego też nie ma konieczności tak częstego wywozu zanieczyszczeń. W szambie ekologicznym proces oczyszczania ścieków jest kilkuetapowy, a dzięki temu oczyszczone ścieki są oczyszczone w takim stopniu, że bez obaw można je odprowadzać do odbiorników wodnych.

W osadniku wstępnym następuje pierwszy etap oczyszczania ścieków w warunkach beztlenowych. Zachodzące procesy powodują wytrącanie się zanieczyszczeń w postaci osadu, który opada na dno zbiornika (albo unosi się na jego powierzchni). Wstępnie oczyszczone ścieki są następnie kierowane do systemu drenaży rozsączających. Podczas powolnego przepływu ścieków przez warstwy gruntu zachodzą procesy filtracyjne – biologiczne, fizyczne i chemiczne, a ścieki oczyszczane są w warunkach tlenowych. W końcowym efekcie otrzymujemy ścieki oczyszczone w takim stopniu, że mogą zasilać wody powierzchniowe, gruntowe, stawy lub inne cieki wodne.

Tak więc szambo ekologiczne nie wymaga częstych wizyt wozu asenizacyjnego. Raz na pół roku powinno się sprawdzić poziom osadu w osadniku wstępnym. Gdy przekroczy 50% objętości zbiornika, wówczas trzeba osad wywieźć.